in the dark..

Herşeyin.. umutlarımın.. dahası hayatımın bittigini dusundugum an ışıksız karanlıgın ortasında actigim penceremden gordugum manzara başta gayet normaldi..
Hayatımdaki tek ışık sokak lambalarından cıkan ve yuzumu, gozlerimin icini ışıldatan yapay bi ışıktı. Ben gozlerimdeki ışıgı ruhumla birlikte coktan tuketmiştim...

belkide bu iyiydi..

Gozlerimin; icimdeki ışıkla parladıgı zamanlar ben mutluydum, ama cevremdeki herşey yalandı. şimdiyse herşey gercekti ve ben karanlıktaydım.

..Sokak lambasının ışıgı bile daha samimiydi tum bu olanlardan.....


--------

karanlikta..

penceremden...


---

kendime